اثربخشی زوج درمانی رفتاری (bct) بر بهبود سازگاری زناشویی زنان با همسر مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی زوج درمانی رفتاری بر بهبود سازگاری زناشویی زن های با همسر مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر بود. طرح پژوهش حاضر از نوع آزمایشی، پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و دوره ی پیگیری بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی زوج های مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد شهر اهواز تشکیل می دادند. حجم نمونه شامل 20 زوج بودند که به شیوه هدفمند انتخاب شده و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه گمارش شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس سازگاری زوجی- فرم کوتاه شده و مصاحبه تشخیصی ساختاریافته توسط روانشناس مراکز بوده است. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس تک متغیری (ancova) و تحلیل کواریانس چند متغیری (mancova) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل آشکار ساخت که میان گروه آزمایش و گواه از لحاظ سازگاری زناشویی تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0> p). به عبارت دیگر زوج درمانی رفتاری، در افزایش سازگاری زناشویی و مولفه های آن موثر واقع شده است. این نتایج کماکان در دوره پیگیری به طور معنی داری پایدار بوده است (001/0> p). زوج درمانی رفتاری یکی از روش های اثربخش در بهبود سازگاری زناشویی می باشد.